Mevsimler değişe dursun
Hayali bir kış var penceremin önünde
Birbirine geç kalmış sevdalar dolaşıyor yollarda
Nasıl üşümüşler öyle..
Sessizce gülümsüyorum
Bütün gayretimle kurabiye yapıyorum
Misafir olsunlar istiyorum evime
Sesleniyorum donuk sesimle
Her seslenişimde buz sarkıkları batıyor sanki içime
Onlar daha çok acı çekiyordur diye yaralarımı sarıp tekrar sesleniyorum
Tüm buğulanan yerlere tarih atıyorum
Unutmak istemiyorum nefes nefese kalışlarımı
Günlerdir çok yorgunum
Pencerem buz tutmuş
Açamıyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder